افراد مبتلا به اوتیسم درد را شدیدتر احساس می کنند
تاریخ انتشار: ۱۳ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۹۹۰۲۱
به گزارش خبرنگار مهر به نقل از هلث دی نیوز، باور غالب این است که مبتلایان به اوتیسم نسبت به درد بی تفاوت هستند، احتمالاً به دلیل تمایل به خودآزاری.
دکتر «تامی بار-شالیتا»، سرپرست تیم تحقیق، میگوید: «ما میدانیم که خودآزاری میتواند ناشی از تلاش برای سرکوب درد باشد، و ممکن است آنها به خود صدمه بزنند تا به طور ناخودآگاه مکانیسم فیزیکی "درد مانع درد میشود" را فعال کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
محققان میخواستند بدانند که آیا افراد مبتلا به اوتیسم بیشتر از جمعیت عمومی صدمه میبینند یا خیر.
این مطالعه شامل ۵۲ بزرگسال مبتلا به اوتیسم با عملکرد بالا و ۵۲ فرد سالم بود. محققان از آزمونهای روانفیزیکی برای ارزیابی درد برای بررسی ارتباط بین محرک و پاسخ استفاده کردند.
یک محقق با استفاده از کامپیوتر، مدت و شدت محرک را کنترل میکند. از فرد معاینه شده خواسته شد تا شدت درد را در مقیاس ۰ تا ۱۰۰ رتبه بندی کند.
این مطالعه نشان داد که افراد مبتلا به اوتیسم بیشتر آسیب میبینند و مکانیسم سرکوب درد آنها کمتر مؤثر است.
بار-شالیتا میگوید: «عقیده رایج این بود که ظاهراً آنها «به درد بیتفاوت هستند» و گزارشهایی وجود دارد که کارکنان پزشکی بر این اساس با آنها رفتار میکنند. نتایج مطالعه ما نشان میدهد که در بیشتر موارد، حساسیت به درد افراد مبتلا به اوتیسم در واقع بیشتر از اکثر افراد جامعه است، در حالی که آنها در سرکوب مؤثر محرکهای دردناک ناموفق هستند.»
کد خبر 5698557منبع: مهر
کلیدواژه: اوتیسم اختلال اتیسم مغز ویروس کرونا سرطان واکسن کرونا آمار کرونا ورزش سازمان نظام پرستاری جامعه پرستاری سازمان انتقال خون ایران شهرستان خوی سازمان نظام پزشکی سازمان بیمه سلامت کمبود پرستار شیوع کرونا وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی افراد مبتلا به اوتیسم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۹۹۰۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اگر مراقب خودتان باشید، فرزند سالمتری خواهید داشت/ خطرات استرس مادر بر جنین
اخیرا مطالعه جدیدی در دانشگاه نورث وسترن انجام شده است که نشان میدهد مادرانی که در دوران بارداری استرس بیشتری را متحمل شدهاند، نوزادانشان در ۳ ماهگی با احساسات منفی از قبیل ترس، غم و ناراحتی، بیشتر درگیر خواهند شد. این تحقیق نشان میدهد که مسیر رشد و تربیت کودک از قبل به دنیا آمدن آغاز میشود.
مطالعات قبلی نشان میدهند که اضطراب مادران در دوران بارداری با کیفیت خلقی و رفتاری نوزاد ارتباط مستقیمی دارد.
در ادامه به شرح بیشتر این مطلب که آخرین مطالعه صورت گرفته در این زمینه به شمار میرود، میپردازیم.
یکی از محققان این مطالعه معتقد است که استرس غالبا به عنوان یک ساختار ثابت بررسی و در نظریههای مختلف، عاری از هر گونه تغییر شناخته میشود. به صورتی که یا کسی دچار اضطراب هست یا نیست! اضطراب دارای ابعاد متفاوتی است که ممکن است در هر فرد به صورت متفاوت بروز کند؛ پس نمیتوان گفت هر کس به علائم شایع و پرتکرارتر استرس مبتلا نیست، به طور حتمی اضطراب ندارد.
استرس در زندگی روزانه بسیاری از جنبههای مهم را تحت تاثیر قرار میدهد و این مسئله یکی از جنبههای موثر در ایجاد روشهای تحقیقاتی جدید به شمار میرود که به محققان کمک میکند بتوانند مطالعات دقیقتری بر این موضوع داشته باشند.
نظریه دیگری که در این تحقیق به دست آمده، این مفهوم را میرساند که مادران هنگامی که حتی با کوچکترین استرسهای روزانه دست و پنجه نرم میکنند، همزمان باعث میشوند کودکانشان در آینده احساسات منفی بیشتری داشته باشند.
درک بیشتر والدین از ماهیت اضطراب میتواند به مدیریت شرایط کمک کند. به عنوان مثال اگر مادر پیش از بارداری دچار استرسهای بیش از اندازه باشد، با دانش صحیح از این مسئله، قبل از اقدام به باروری سراغ درمان میرود و از بروز اتفاقات منفی در آینده جلوگیری میکند.
پژوهشگران بیان کردند که سن ۳ ماهگی برای اندازهگیری احساسات منفی، یک شاخص اولیه محسوب میشود و طبیعی است که این مطالعه و بررسی باید تا سنین بالاتر هم ادامه یابد تا بتوان نظریههای قطعی و نهایی را اعلام کرد. آنها همچنین شاخص دوم را سن ۳ سالگی تعیین کردند تا بدانند شرایط محیطی، تاثیرات منفی یا مثبتی طی این مدت در کودک ایجاد کرده است یا نه.
والدین میتوانند کودکان را در بهبود شرایطشان یاری کنند و حتی اگر در دوران بارداری باعث ایجاد برخی احساسات ناخوشایند در فرزندشان شدند، با رفتارهای صحیح و ایجاد محیطی امن و آرام برای آنها، قدمی به سوی رفع ناآرامیهای روحیشان بردارند.
مطالعات نشان میدهند که پیوند مادر_فرزند و سیر تربیتی کودک مربوط به دوران پیش از تولد است. به صورتی که تمام رفتارهای مادر به شکل مستقیم بر جنین تاثیر میگذارد. به دلایل ذکر شده لازم است برای داشتن فرزندی با اضطراب کمتر، والدین بیشتر از خودشان مراقبت کنند.
منبع: northwestern
ترجمه: تکتم شریفی نژاد – خبرنگار تحریریه جوان قدس